NC Chapter.19 #สักฝุ่นมั้ยบน
จินยองไม่ได้พูดตอบ
แต่ไอ้การดึงหัวของเจบีลงมารับจูบอีกครั้ง นั่นก็เป็นคำตอบในอีกรูปแบบหนึ่งของเขา
ทั้งคู่ฟัดกันนัวเนียจนชุดนักศึกษาหลุดลุ่ย
ร่างของทั้งสองคนได้ขึ้นมาอยู่บนโซฟาตัวกว้าง แม้ว่านี่จะเพิ่งเวลาห้าโมงเย็น
ท้องฟ้ายังคงสว่าง
แต่นั่นไม่ได้เป็นอุปสรรคในการทำกิจกรรมเข้าจังหวะของทั้งคู่แต่อย่างใด
ร่างกายของทั้งสองคนจะเรียกได้ว่านุ่งลมห่มฟ้าก็คงไม่ผิดนัก
แน่นอนว่าจินยองค่อนข้างไม่ยอมให้ห้องนั่งเล่นนั้นสว่างโร่
เจบีจึงเป็นคนปิดม่านและหรี่ไฟบางดวงลงให้เหลือแต่แสงนวลอ่อนๆ
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ
มันไม่ได้ทำให้จินยองรู้สึกหายจากอาการขลาดเขินบ้าๆ นี่เลยสักที ทั้งๆ ที่นี่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว
เจบีค่อยๆ ถูไถส่วนกลางลำตัวเข้าใส่อีกคนจากภายนอก
ให้มันเสียดสีกันจนจินยองรู้สึกเสียววูบไปหมด
เรียวขาถูกแยกออกกว้างก่อนที่เจบีจะโน้มตัวลงมาทับจนแนบสนิท
เขาอมยิ้มให้กับใบหน้าที่แดงซ่านยามที่สบตากัน ทั้งคู่จูบกันอีกครั้ง
ด้วยความชำนาญของคนรุก
ไม่นานเลยที่ตัวตนของเขาจะได้สอดประสานเข้าไปในร่างกายของอีกคน
มันยังอบอุ่นและรัดแน่นเหมือนเดิมจนเขาต้องผ่อนลมหายใจซ้ำๆ หน้าท้องหดเกร็งจนขึ้นลอน
จินยองแทบน้ำตาซึม มันค่อนข้างเจ็บในตอนที่เจบีเริ่มขยับตัว
แต่เขารู้ว่าหลังจากนี้มันจะ—
“ฮ— อื้อ…” เขากอดแผ่นหลังกว้างแน่นเมื่อคนบนร่างเริ่มโหมแรงเข้าใส่จนหัวสั่นหัวคลอน
เสียงโซฟาที่เหมือนมันจะขยับได้นั่น มันลั่นเอี๊ยดอ๊าดเสียจนเขากลัวว่าเบาะดีๆ
นี่จะพังลง
ทว่าเขาก็ไม่ได้อยากให้อีกคนยั้งแรงลงแต่อย่างใด
หนำซ้ำยังเป็นฝ่ายกสะโพกตอบรับแรงกระแทกนั้น
“จินยอง…” เขาได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเองต่ำๆ
ข้างหูอยู่ซ้ำๆ มันทั้งทุ้มต่ำทว่านุ่มนวลจนเขาแทบหลอมละลาย
“อ— มึง…ตรงนั้น…แรงอีก”
เจบีแทบจะสบถออกมาเพราะความขี้ยั่วไม่รู้ตัวของคนใต้ร่าง
ไหนจะเสียงหอบหายใจหนักๆ นั่นที่เป่ารดใบหูเขานั่นอีก
“ไปในห้องกัน” จู่ๆ
คนด้านบนก็หยุดกะทันหัน พาให้คนที่แรงอารมณ์พุ่งสูงหยุดดิ่งลงกลางคัน
จินยองส่งสายตาหงุดหงิดให้เล็กน้อย จนเจบีต้องก้มลงกดจูบบนหน้าผากที่มีแต่เม็ดเหงื่อซึมตามกรอบหน้าไปทั่ว
โอบอุ้มคนที่ยังโอบรัดตัวตนของเขาแน่นและถี่ ดูดกลืนมันเข้าไปซ้ำๆ
จนเจบีต้องรวบรวมสมาธิใหม่ในทุกย่างก้าว
จินยองเกาะไหล่กว้างแน่นเกรงว่าตนเองจะตก
ยามที่เจบีอุ้มเขาเข้าไปในห้องทั้งๆ ที่ยังเชื่อมติดกันอยู่แบบนี้
มันก็ช่างเล่นพิเรนทร์
ตัวกูก็หนักไม่ใช่น้อยๆ
แต่ถ้าถามว่ารู้สึกยังไง
จินยองก็ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่ามัน—
โคตรเสียว
พอมาถึงเตียง เจบีค่อยๆ
วางร่างในอ้อมกอดลงอย่างนุ่มนวล เขาจงใจให้ส่วนนั้นหลุดจากกัน
ก่อนที่จะพลิกให้จินยองนอนคว่ำหน้าลง จับยกสะโพกกลมขึ้นสูง
เป็นท่าทางที่จินยองได้แต่ซุกหน้าลงกับหมอน
“ฮ— มึงมัน--” จินยองไม่รู้จะพูดอะไรกลบเกลื่อนความเสียวซ่านที่ส่งเข้ามาลึกมากกว่าทุกครั้งดี
“จินยอง” เจบีเรียกชื่อเขาเสียงต่ำปนแหบพร่า
โน้มตัวลงแนบแผ่นหลังบางยามที่สอบสะโพกเข้าใส่ถี่รัว
“เรียกทำไม— อื้อ” จินยองถึงกับโก่งโค้งแผ่นหลังขึ้นยามที่ปลายนิ้วมือหนาส่งมาขยี้ตุ่มไตหน้าอกทั้งสองข้าง
เขาหอบหายใจแรง เลือดสูบฉีดไปที่ใบหน้าจนแดงซ่าน
มันรู้สึกดีไปหมด
เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่ามันจะรู้สึกมากขนาดนี้ มากเสียจนอยากได้อีกเรื่อยๆ
แบบไม่รู้จักพอ
ยิ่งรู้สึกมากเท่าไหร่จินยองก็ยิ่งอ้าขาออกกว้างให้คนด้านหลังสอบสะโพกเข้ามา
“ชอบหรือเปล่า…”
เจบีก็รู้สึกไม่แพ้กัน
มันไม่ใช่แค่เซ็กส์ที่ทำให้เขารู้สึกดีจนตาพร่าขนาดนี้ แต่เป็นเพราะคนๆ นี้ต่างหาก
“อึก…เร็วอีก” จินยองไม่ได้ตอบคำถามนั้น แต่เป็นการกระทำที่แอ่นสะโพกตอบรับพายุที่โหมเข้าใส่
เสียงหนั่นเนื้อที่ถูกเอวหนาสอบใส่ดังลั่นห้อง มันทั้งถี่และกระชั้นจนหายใจติดขัด
ปลายจมูกโด่งคมเป็นสันซุกลงที่ซอกคอนวลเนียน
ไล่ลงมาถึงแผ่นหลังสวย สะรีระของจินยองนั้นช่างพอเหมาะพอดีมือของเขาไปเสียหมด
ยิ่งได้เห็นหุ่นของอีกคนในมุมนี้แล้วเขาก็ได้แต่สูดปาก
ไหล่มนสวยช่างพอดีกับเอวคอดๆ
ก้นกลมเด้งแบบที่ผู้หญิงบางคนยังอิจฉา
ไหนจะช่องทางอุ่นที่รับกับตัวตนของเขาได้อย่างพอดิบพอดีราวกับพระเจ้าเลือกสรรให้เกิดมาคู่กัน
“มึง— อือ…เร็วอีก— กูใกล้เสร็จ”
“พร้อมกันนะ”
ในที่สุดทั้งคู่ก็ปลดปล่อยทุกหยาดอารมณ์ออกมาพร้อมกัน
ทว่าทุกอย่างมันยังไม่จบเท่านั้น
ในตอนที่เจบีล้มตัวลงทับแผ่นหลังของคนใต้ร่างทั้งๆ ที่ส่วนนั้นยังไม่ได้ถูกดึงออก
จินยองรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อมันยังไม่ได้หดลงอย่างที่ควรจะเป็น หนำซ้ำ…
“อื้อ! มึงจะขยับทำไมเนี่ย”
“ไปอาบน้ำกัน”
“เดี๋ยว— เดี๋ยวมึง
จะอาบน้ำหรือจะเอากูอีกรอบไอ่สัด”
“ทั้งสอง”
จากที่จะได้หลับตานอนอยู่แล้วแท้ๆ
เขากลับต้องมาเหนื่อยในห้องน้ำไปอีกยกใหญ่
แต่ก็นะ ห้ามมันได้ที่ไหนล่ะ
แค่มันเข้ามาจูบกับดูดหัวนมอีกรอบก็อารมณ์ขึ้นแล้วเนี่ย ทำไมมันต้องเก่งเหี้ยๆ
แบบนี้ด้วยวะ
.......................................
ตอนนี้ยังไม่จบ กลับไปอ่านได้ที่นี่ค่ะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น