NC Chapter.06 #สักฝุ่นมั้ยบน




                ปึก

                อือ...”

                “...อืม

                ทันทีที่เจบีโอบอุ้มคนในร่างเข้ามาในห้องน้ำ แผ่นหลังเล็กชิดกับผนังห้องน้ำที่เย็นเฉียบ เรียวปากบดจูบกันอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้งจนหอบเหนื่อย

                ร่างหนากอดรัดอีกคนจนแน่น คลอเคลียใบหน้าไปตามซอกคอและลาดไหล่ขาว แลบลิ้นไล้ไปตามผิวเนื้อ และเขาคงจะได้ทำการขมเม้มริมฝีปากลงไปก่อน หากไม่ได้ฉุกคิดขึ้นมา

                เจบีกระซิบเสียงพร่า ทำรอยได้มั้ย

                ปึก

                แล้วก็ถูกหมัดเล็กๆ เข้าที่หัวไหล่เต็มแรง

                โอ้ย ต่อยฉันทำไมเจบีขมวดคิ้วนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ถึงโกรธเคืองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราดของจินยอง

                มึงยังมีหน้าจะมาถามอีกเหรอ มึงเห็นรอยเต็มคอกูอยู่นี่มั้ย! เพราะใคร!”

                เจบีหัวเราะออกมาเบาๆ เขากดจูบไปตามรอยเดิมที่ทำไว้เมื่อวาน

                ขอโทษที่ทำตอนนายไม่มีสติเจบีกำลังสบกับดวงตากลมที่คลอไปด้วยความฉ่ำ ฉันก็แค่อยากจะแสดงความเป็นเจ้าของ

                ฉ่า

                จินยองไม่รู้ว่าเพราะอะไร แก้มทั้งสองข้างมันถึงได้เดือดปุดๆ ขึ้นมาปานจะตอกไข่ลงไปแล้วกลายเป็นไข่ดาวได้

                อะไรของมึง กูยังไม่ได้เป็นของมึงนะเว้ยจินยองทุบอกอีกคนเบาๆ แล้วด้วยความที่ไม่กล้าสบกับดวงตาที่คมเฉี่ยวนั่น เขาถึงได้เห็นแต่แผงอกเปลือยและลอนกล้ามที่น่าสัมผัส

                อยากจะลองลูบชะมัด

                จินยองกัดปากตัวเองอีกแล้ว เขาแค่กำลังอยู่ในความคิดของตัวเอง

                หมับ

                เหมือนว่าเจบีจะอ่านสายตานั้นออก เขาก็เลยคว้ามือเล็กขึ้นมาแล้วแตะลงบนหน้าท้องแกร่งของตัวเอง

                จินยองสะดุ้ง แล้วรีบตวัดสายตามองคนที่ยิ้มกริ่ม

                ใคร-- ใครเค้าอยากจับพุงมึงกันห้ะถึงจะพูดประชดแบบนั้นก็เถอะ แต่มือเล็กก็ไม่ได้ผละออก

                หนำซ้ำ ยังขยับไล้เบาๆ ด้วย

            กล้ามท้องมันแข็งชะมัด

                อ้อ เหรอ ไม่อยากจับก็ไม่เป็นไรเจบีผละมือที่ทาบทับมือของจินยองออก แล้วก็ได้เห็นว่ามือเล็กยังสัมผัสกล้ามเขาไม่เลิก

                มึง! มึงจะปล่อยให้ค้างอีกนานมั้ยวะจินยองร้องท้วงกลบเกลื่อนความขลาดเขิน

                ลืมไป เราต้องมาวัดขนาดกันสินะเจบียกยิ้มมุมปาก เขาตวัดเอวบางเข้าหาตัวจนแนบชิดทุกสัดส่วน

                แล้วส่วนนั้นของทั้งสอง...ก็คลึงกัน

                แล้วยิ่งเจบีขยับตัวควงสะโพกชิดหนักเท่าไหร่ ส่วนที่แข็งชันก็เค้นคลึงเข้าหากันมากเท่านั้น

                ริมฝีปากอิ่มถูกครองครองอีกครั้ง เรียวลิ้นร้อนดูดกลืนจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบไปทั่วห้องน้ำเล็กๆ ลิ้นที่ตวัดเข้าหากัน พอๆ กับส่วนล่างที่บดเข้ากันจนจินยองเริ่มหวั่นใจ

                นี่ขนาดยังไม่ได้สัมผัสโดยตรง กูก็เริ่มรู้ชะตากรรมตัวเองแล้ว

                จินยองคิด ในตอนที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบลามกแบบที่ไม่มีใครยอมผละออกมา ราวกับโหยหาจูบนี้ปานใจจะขาด เป็นจูบแสนลามก ไหนจะมือหนาที่ทาบทับกับมือของจินยองอีกครั้ง

                เจบีเคลื่อนมือลงต่ำ

                จับให้นิ้วเล็กเกี่ยวขอบชั้นในของตัวเองลง

                เจบีตะโบมจูบยิ่งกว่าเดิม ร่างกายของจินยองเลยยิ่งแนบชิดไปกับผนังห้องน้ำ เขาทั้งดัน ทั้งทาบทับจนร่างของจินยองแทบจะจมไปกับผนัง

                แล้วสิ่งที่ทำให้ก้อนเนื้อในอกบางเต้นแรงที่สุด แม้จะยังไม่ได้เห็นเพราะเอาแต่แหงนหน้ารับจูบดูดดื่ม ก็คือ--

                “อืม...” เสียงทุ้มต่ำครางในลำคอ ยามที่จับมือน้อยให้ทาบทับกับลูกชายของตัวเอง

                เพียงแค่สัมผัส จินยองก็อยากจะปล่อยโฮออกมา

                เขาจะไม่บอกขนาดว่ามันใหญ่ขนาดไหน

                เอาเป็นว่า...

                มือกูกุมไม่รอบอ่ะ คิดดูดิ!!

                อีพ่ออีแม่ช่วยลูกด้วย ลูกกลัวแล้ว!!

                “อึก...” ใบหน้าผละออกจากกันอีกครั้ง

                แล้วเจบีก็ได้เห็นว่าแก้มขาวนั้นแดงปลั่งขนาดไหน แถมดวงตากลมยังหลับตาปี๋อย่างไม่อยากจะก้มลงต่ำไปมากกว่านี้

            ยิ่งอยากจะแกล้ง

                เจบีทำการรูดซิปกางเกงของอีกคนออก เผยให้เห็นชั้นในตัวบางที่ส่วนอ่อนไหวมันแข็งจนปวดหนึบขนาดไหน มือหนาจึงสัมผัสมันแล้วนวดคลึงเบาๆ ด้วยความที่เป็นผู้ชายด้วยกัน เขาถึงรู้ว่าทำยังไงอีกฝ่ายจะรู้สึกดี

                ฮ้า...ไอ้เจบี อึกจินยองกอดไหล่อีกคนเอาไว้

                ไม่อยากจะดูหน่อยเหรอ ว่าของใครใหญ่กว่าน่ะเสียงทุ้มต่ำแหบพร่าจนจินยองเสียวไปที่หลังคอ

                อ้ะ...อื้อ...มึงแกล้งกู อึก...คงไม่ต้องวัดแล้วมั้งไอ้เหี้ย!” ถึงปากจะด่า แต่ทั้งตัวกำลังสั่นไปตามแรงของเจบีที่กำลัง...โยกกาย

                คนตัวโตกว่าบดเบียดส่วนร้อนที่ปวดหนึบเข้ากับส่วนอ่อนไหวภายใต้ชั้นใน แต่ถึงอย่างนั้น ในตอนที่เจบีขยับสะโพกสอบให้มันบดเบียดกัน ก็ทำให้ริมฝีปากอวบอ้าออก และครางเสียงหลง

                ฮึ่มเจบีพ่นลมหายใจรดหลังคออีกคน เขาอยากจะทำแทบแย่ แต่เพราะรู้ว่ามันคือครั้งแรกของจินยอง

                มึง...มึงทำสิแล้วดวงตาคมก็เปิดลืมขึ้นมาอีกครั้งเพราะคำพูดของจินยอง ทั้งสองสบตากัน กู-- กูทำไม่เป็นหรอกนะ

                ปึก ปึก

                เสียงสะโพกของจินยองกระแทกกับผนังห้องน้ำไม่แรงนัก ดังเป็นระยะๆ ก็เพราะคนที่อารมณ์กำลังพุ่งขึ้นสูง แต่ก็ยังสัมผัสคนตัวเล็กแค่ภายนอก

                เจบีส่ายหน้าเบาๆ เขายกนิ้วโป้งขึ้นปาดหยดน้ำตาที่คลอดวงตากลม

                ครั้งนี้ฉันจะไม่เอาเข้าก็ได้ประโยคที่จินยองเลิกคิ้ว

                อะ...แล้ว-- แล้วมึงจะเสร็จได้ยังไง

                หมับ

                ฉันมีความสามารถมากพอน่าแล้วเจบีก็จับให้ร่างของจินยองหันหน้าเข้าหาผนัง เอาแขนค้ำเอาไว้ดีๆ

                แล้วเตือนด้วยน้ำเสียงที่สั่นพร่า ทว่ามั่นคง

                ท่าทางที่จินยองก็รีบพูดออกมา ไหนมึงบอกว่าไม่ได้เอาเข้าไง

                “ฉันก็ไม่ได้เอาเข้า...หุบขาเอาไว้แน่นๆ นะแล้วจินยองก็ทำตามอย่างว่าง่าย

                ขาเรียวหนีบเข้าหากันแน่น และไม่นานเลยที่จินยองจะสัมผัสได้ว่า...

                แผ่นดินกำลังสั่นไหวอย่างบ้าคลั่ง

                ปั่บๆๆ

                ฮึ่ม...” เจบีกระชับเอวบางไว้แน่น ด้วยเกรงว่าจินยองจะทรุดฮวบลงไปเสียก่อน เขากระแทกกระทั้นส่วนแข็งร้อนเข้าไปในร่องขาเนียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

                ถึงแม้จะไม่ได้สอดใส่ แต่มันก็ทำให้เจบีรู้สึกดีเป็นบ้า

                ถึงแม้จะไม่ได้สอดใส่ ก็ทำให้จินยองรู้สึกเสียวแทบบ้า

                ยิ่งยามที่ส่วนเอ็นร้อนขยับโดนที่ส่วนหน้าของจินยอง ส่วนหัวก็ปริ่มน้ำออกมา

                จนในที่สุด จินยองก็ปลดปล่อยมันออกมาเลอะกำแพงห้องน้ำเต็มไปหมด

                แต่คนที่กำลังตะบี้ตะบันกระแทกใส่ต้นขาของเขาเนี่ยสิ ไม่ได้มีท่าทีว่าจะเสร็จเลยสักนิด

                อึก...มึง-- มึงเบาหน่อยจินยองเอื้อมแขนไปสัมผัสกับหน้าท้องแกร่ง เหมือนกับว่ามันจะช่วยทำให้เอวสอบขยับช้าลงกว่านี้

                จินยองรู้สึกว่าบั้นท้ายของตัวเองตอนนี้มันน่าจะช้ำไปแล้ว

                “จูบ...หน่อยเสียงทุ้มที่แตกพร่าร้องขอ แล้วมีหรือที่จินยองจะไม่ให้

                เขาเหลียวใบหน้ากลับไป แล้วก็ได้เจอกับเสือโคร่งที่กำลังหิว

                เพราะมันได้จูบและดูดกลืนลิ้นของเขาอย่างกับเป็นเนื้อชิ้นดียังไงล่ะ

                และจินยองก็เพิ่งได้รู้ ว่าไอ้คนที่กำลังสาดพายุเข้าใส่เขาไม่หยุด นั้นอึดแค่ไหน




.......................................
ทางออกจากห้องน้ำข่าาา > https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1540036&chapter=7

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้