NC Chapter.11 #สักฝุ่นมั้ยบน

                “จินยองหยุด...ก่อนที่ฉันจะไม่ไหว” แต่ในตอนนี้ เจบียังพอรู้ตัว เขายังมีสติ พยายามรั้งแขนของจินยองออก และดันให้ร่างของคนบนตักลงจากตัวของตัวเอง ทว่าจินยองก็ยังคือจินยอง

                ฟึ่บ

                จินยองทำการถลกกางเกงของเจบีลงเล็กน้อยเพราะเจบียังนั่งอยู่ ก่อนที่จะล้วงมือเข้าไปที่เป้ากางเกงที่ตอนนี้ส่วนนั้นมันคับพองจนชั้นในตึงไปหมด

                “ก็ถ้ากูไม่ทำเนี่ยแหละ ที่มึงจะไม่ไหว” จินยองพูดออกมาก่อนที่จะโน้มใบหน้าลงไปรับจูบจากเจบี ดูได้จากสายตาคมที่เอ่อคลอเต็มหน่วยเหมือนทนไม่ไหวแล้ว มันกำลังอ้อนวอนให้จินยองจูบกับเขาอย่างดูดดื่ม

                ฝ่ามือหนาจากที่จับข้อมือของคนมือซนให้หยุด กลับกลายเป็นว่าเริ่มสอดฝ่ามือเข้าไปในเสื้อยืดตัวบางเสียเอง สัมผัสเอวคอดของคนบนตักอย่างเบามือด้วยความหลงใหล ลูบขึ้นมาจนกระทั่งปลายนิ้วแตะที่แผ่นอกสมส่วนแบบที่คนบนตักสะดุ้งเล็กน้อย

                “อื้อ...มึง” จินยองผละใบหน้าออกมาจากจูบเล็กน้อย สองมือเกาะไหล่กว้างไว้แน่น สายตาก้มมองแผ่นอกของตัวเองที่กำลังถูกบดขยี้จนรู้สึกเสียวซ่านไปหมด

                “อืม...จินยอง ช่วยหน่อย” เสียงทุ้มสั่นพร่าขึ้นทุกช่วง จินยองจึงเอื้อมมือลงไปเค้นคลึงส่วนขืนร้อนก่อนจะจับมันออกมาจากชั้นใน

                แล้วจินยองก็ได้เห็นมันแบบเต็มตา กลางห้องที่แสงไฟสว่างโร่จนจินยองทนมองต่อไม่ไหว

                “ไอ่เหี้ย...” คนบนตักของเจบีสบถออกมาเบาๆ คนเดียว ซึ่งเขาคิดว่าเขารู้สาเหตุ

                “ฮึ่ม-- จินยอง งั้นไปในห้องมั้ย” พอเจบีว่าแบบนั้น คนที่นั่งหลับตาปี๋ก็พยักหน้ารัว “อา...แต่อย่ากำของฉันแน่นแบบนั้นสิ ไม่มีแรงลุกเลย”

                แล้วคนที่เพิ่งรู้ตัวก็รีบปล่อยของในมือทันควัน พลันแก้มขาวก็แดงปลั่งขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้

                ภายในห้องนอนที่มีเพียงแสงสลัวๆ สีเหลืองนวล คนสองคนที่กำลังนัวเนียกันบนเตียง ตระกองกอดและจูบกันอย่างไม่มีใครยอมใคร เจบีผละออกมาเล็กน้อยเพื่อถอดเสื้อของตัวเองออก ก่อนจะดึงกางเกงขายาวลงแล้วเขี่ยมันออกจากขาอย่างรวดเร็ว

                เจบีกำลังลนลานไปหมด

                “กูต้องทำยังไงบ้างวะ” จินยองถามขึ้นมาระหว่างที่นอนรอให้อีกคนลุกขึ้นไปถอดเสื้อ ไม่นานเลยที่คนตัวใหญ่กว่าจะกระโจนเข้ามา

                “นอนนิ่งๆ ก็พอ” เจบีตอบแล้วซุกใบหน้าลงซอกคอขาว จินยองเงยหน้าให้อีกคนได้เลาะเล็มได้ถนัด

                “นี่มึงกำลังจะบอกว่าให้ก็นอนนิ่งๆ ให้มึงเอาว่างั้นเถอะ?”

                เจบีชะงักเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา

                “นายไม่ได้แค่นอนนิ่งแน่ๆ”

                จินยองเห็น...รอยยิ้มมุมปากของคนที่ค่อยๆ ดึงกางเกงขายาวของเขาลงไปจนหลุด ก่อนที่จะรูดรั้งชั้นในตัวบางลง ผิวเนื้อต้นขานวลเนียนยามที่ฝ่ามือใหญ่ลูบไปทางไหนก็พลอยแดงขึ้น

                เจบีคิดว่าตัวเองลูบแค่เบาๆ เองนะ

                ดวงตาคมมองส่วนแข็งร้อนพอดีมือของคนที่นอนหน้าแดงตัวแดง และไม่รอช้าเลยที่จะกอบกุมมันแล้วขยับอย่างคนทำเป็น

                “ฮะ-- ฮื่อ” จินยองไม่รู้ว่าจะต้องวางมือไว้ที่ไหนดี แค่เพียงฝ่ามือของเจบี ก็ทำให้จินยองบิดตัวอย่างกระสับกระส่าย

                แต่เจบีไม่ได้ทำให้จินยองรู้สึกดีได้แค่นี้ ทันทีที่ขยับใบหน้าให้ริมฝีปากครอบครองมันเข้าไป

                จินยองรู้ทันทีว่ามือของเขามันควรจะไปอยู่ที่ไหน

                “อ-- มึง! มึง...ฮื่อ” แผ่นหลังบางแทบอยู่ไม่ติดเตียง ฝ่ามือทั้งสองจับขย้ำอยู่ที่หัวของเจบีจนเส้นผมยุ่งเหยิง จินยองไม่รู้ว่าทำให้เจบีเจ็บหนังหัวมากน้อยขนาดไหน แต่เขาพยายามแล้วที่จะไม่ดึงเส้นผมนั้นนัก

                จินยองปรือตามองหัวของเจบีที่ขยับอยู่ที่หว่างขาขึ้นลงรวดเร็วสลับช้า

                มันเก่งเกินไป

                เพราะเจบีเองก็เป็นผู้ชาย เขาถึงได้รู้ว่าทำยังไงจินยองถึงจะรู้สึกดี

                แต่ที่ทำให้จินยองดวงตาอ่อนแสงลง ไม่ใช่เพราะเจบีกำลังทำให้ตนเองรู้สึกดีแบบที่ตอนช่วยตัวเองไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน แต่มันเป็นเพราะ--

                มันกำลังใช้ปากให้เลยนะ

                ถึงจินยองจะไม่เคยต้องทำแบบนี้ให้ใคร แต่เขารู้ ว่าการที่คนๆ หนึ่งจะทำแบบนี้ให้ใครได้ คนๆ นั้นต้องสำคัญมากจริงๆ

                เกิดมาเป็นผู้ชาย ใครจะอยากใช้ปากให้ผู้ชายคนอื่นวะ

                “มึง! ฮึก-- มึง-- กูจะเสร็จ” จินยองพูดเสียงสั่น หลับตาแน่น แต่มือก็ดันหัวของคนที่ยังทำให้ไม่หยุด “มึง-- อะ...”

                แล้วจินยองก็เสร็จคาปากของเจบี

                คนตัวโตกว่าดูดกลืนรีดน้ำลงจนหมด ไม่มีท่าทางรังเกียจของจินยองเลยสักนิด

                “มึง! มึงแดกลงไปได้ยังไง ไอ้เหี้ย!” จินยองด่าปนเสียงหอบหนักๆ บนเตียงนอน ปรือตามองคนที่กำลังคลานขึ้นมาคร่อมตัวเองไว้

                “มันไม่เป็นไรหรอกน่า” เจบีพูดอย่างไม่ใส่ใจนัก ก่อนที่จะจับร่างของจินยองให้นอนคว่ำหน้าลง ก้มหน้าซุกลงซอกคอ ก่อนที่จะถูไถส่วนร้อนของตนเองลงซอกขาเนียน

                “ดะ-- ได้ยังไงวะ มันเป็นน้ำกูเลยนะ!”

                “อืม...หวานกว่าน้ำส้มอีก”

                แล้วเพราะว่าจินยองนอนหันหลังอยู่ เขาถึงได้ปิดบังใบหน้าที่ร้อนฉ่าไว้ได้

                และไม่ได้เห็นรอยยิ้มอย่างอยากกลั่นแกล้งของคนข้างหลัง

                “ละ-- แล้ว...มันจะเจ็บมั้ยวะ” จินยองรู้ตัว ว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง เขาให้เจบีทำให้ตัวเองตั้งหลายครั้ง เขาก็ต้องทำให้มันบ้างสิ

                “ไว้ถ้านายพร้อมกว่านี้ ฉันถึงจะเอาเข้า” เจบีพูดแล้วค่อยๆ สอดส่วนแข็งขืนมากลางหว่างขาของจินยอง

                “เห้ย...อึก-- ไม่ได้ดิมึง”

                “ไม่เป็นไร ฉันโอเค”

                จินยองกำลังรู้สึกว่าคนที่กำลังจะสำเร็จความใคร่เพราะต้นขาของเขาอีกครั้ง มันเป็นคนดีเกินไป เพราะถ้าหากเป็นเขาเอง ก็อยากจะทำมากกว่านี้ ได้มากกว่านี้ ไม่ต้องมาคอยห่วงความเจ็บปวดของคู่นอน

                ไม่ใช่สิ

                จินยองจำได้ว่า เจบีเคยบอกไว้ว่า...

                เขาไม่ใช่แค่คู่นอน